KALIDAD NA ESTADISTIKA SA PANGANGALAGANG PANLIPUNAN: PAGPAPAHUSAY NG GAWA, PAGPAPAUNLAD NG BUHAY

KALIDAD NA ESTADISTIKA SA PANGANGALAGANG PANLIPUNAN: PAGPAPAHUSAY NG GAWA, PAGPAPAUNLAD NG BUHAY Richard M. Collado “Ang katotohan ang siyang magbibigay sa atin ng kalayaan. “ Maging sa modernong panahon, ang paniniwalang ito ay animo’y isang klasikong awitin. Nananatili ang kahulugan at kabuluhan kahit lumipas pa ang ilang heneresyon. Sa larangan ng edukasyon, inilathala noong September 24 na ang mga kinikilalang unibesidad ay hindi nakapasok sa 300 world university rankings sa taong 2011-2012 bagamat ang Unibersidad ng Pilipinas pa rin ang pinakamataas sa bansa sa pwestong 332. Kung ang ating pagbabasehan ay ang Gross Domestic Product, ang Pilipinas ay pang-anim sa pinakamababa sa Timog-Silangang Asya. Nitong nakaraang Setyembre 10, umaabot sa 70, 204 ang mga kaso ng dengue sa ating bansa bagamat ito ay bumaba ng 52% kung ikukumpara sa nakaraang taon. Ito ay ilan lamang sa mga katotohanang inaasam nating tayo ay makalalaya. Nakalulungkot isipin na ito ang larawan ng Pilipinas ngunit hindi lingid sa kaalaman ng mga Pilipino na ang lahi natin ang isa sa may pinakapositibong pananaw sa buhay sa buong mundo, pinipilit pa ring bumangon at nagpapakatatag upang ito’y malampasan. Sa kasalukuyang administrasyon, maraming mga hamon ang mga naghihintay na mapag-ukulan ng pansin. Kaya’t bilang pagsisimula, hinihikayat ni pangulong PNoy ang ating pagtahak sa ‘tuwid na landas’. Upang ito’y makamit kailangang baguhin ang mga tradisyunal na pananaw. Ang pagbibigay ng labis na pagpapahalaga sa mga opisyales ng pamahalaan ay hindi nararapat, sapagkat hindi sila dapat pagsilbihan, sila dapat ang magsilbi sa bayan. Kaya ngayon, pinaiigting niya ang kanyang kasunduan sa bayan - ang pagbibigay halaga sa nakararami at hindi sa iilan lamang na nakikinabang. Noong Setyembre 2000, ang mga pinuno ng 189 na bansang kasapi ng United Nations (UN) ay nagtipun-tipon sa Millenium Summit upang pagtibayin ang kanilang panata sa pagsugpo sa kahirapan at sa lahat ng uri ng pagsasamantala sa kapakanan ng mamamayan batay sa UN Millenium Declaration. Ang kanilang mithiin ay mabubuo sa pamamagitan ng walong Millenium Development Goals na inaasahang matutupad sa 2015. Ang Pilipinas, bilang isa sa mga lumagda sa UN Millenium Declaration, ay nakiisa upang ito’y makamtan. Upang lalong mapagtibay ang suporta at pagsisiyasat sa tunguhin ng MDGs ang National Statistical Coordination Board (NSCB) ay naatasan sa bisa ng Resolution blg. 10 serye 2004 upang mamahala sa pangangalap ng mga datos sa tulong ng iba pang data sources at stakeholders sa pagsubaybay sa pagpapatupad ng tunguhing ito. Kung sa usapin ng kahandaan ng mga datos bilang pagsuporta sa MDG, base sa ulat ng United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific (UN-ESCAP) noong 2003, ang Pilipinas ay nangunguna sa lahat ng 11 bansa sa Timog-Silangang Asya at pang-apat sa buong Asya Pasipiko. Ang programang MDG 2015 ng United Nations ay patuloy na itinataguyod ng ating bansa. Kaya ang pamahalaan ay gumagawa ng mga paraan upang matugunan ang mga hamong ito. Sa pamamagitan ng pinaigting na Community-Based Monitoring System, mas napadali ang pagbuo ng mga konklusyon at rekomendasyon batay sa pagsusuri sa pamamagitan ng estadistika na nagiging batayan sa paglulunsad ng mga programa bilang katugunan sa mga pangangailangan. Kung susuriin ang naging sentro ng walong agenda ng MDG ay sa pangangalagang panlipunan na umunlad sa European Union. Bagamat ang modelo na ginagamit sa programa ukol sa pangangalagang panlipunan ay naiiba sa bawat bansa ayon sa kanilang pangangailangan. Sa Pilipinas, ang panlipunang serbisyo ay sumasakop sa batayang edukasyon, kalusugan ng publiko at programa sa conditional cash transfer na mas kilala sa tawag na Pantawid Pamilyang Pilipino Program o 4Ps. Upang makaagapay sa programang ito, batay sa panukalang nasyunal na budget para sa taong 2012 na 1.85 trilyong piso na katumbas ng 41.85 bilyong dolyar ay tumaas ng 10.4 porsiyento sa kasalukuyang taon. Ang pinakamalaking budget ay napunta sa panlipunang serbisyo na may tatlumpong (30) porsiyento. Dalawamput limang (25) porsiyento naman ang napunta sa serbisyong pang-ekomoniya na nakalaan para sa imprastraktura, agrikultura, turismo at industriya. Samantala, ang pangkalahatang serbisyo sa publiko ay makatatanggap ng 17.7 porsiyento at 6.1 porsiyento ang mapupunta sa sektor ng defens. Kung susuriin ang nasyunal na budget sa 2012, inaasahang magkakaroon ng pagbabago sa buhay ni Juan dela Cruz lalo pa’t ang mga mahahalagang pangangailangan ng mga mamayan ay lubos na binigyan ng pansin. Ang Pantawid Pamilyang Pilipino Program (4Ps) mula nang simulan noong 2008, ay naging isa sa mga pinakamalaking programa sa pagsugpo ng kahirapan at pangangalagang panlipunan. Dahil sa matagumpay na implementasyon ng programang ito sa ibang bansa ang Department of Social Welfare and Development (DSWD) ng Pilipinas na itinuturing na isa sa mga ahensya ng pamahalaan na lubusang nagbibigay halaga sa integridad sa kabila ng patuloy na umiiral na korupsyon. Kaya mula noong 2006 ito ang nananatiling nangunguna ayon sa Pulse Asia. Ang programang ito ay naglunsad ng 6,000 na benepisyari sa 4 na munisipalidad at 2 siyudad noong 2007. Noong nakaraang Enero sa taong ito, ang 4Ps ay may halos 1 milyong benepisyari sa 782 siyudad at munisipalidad sa 81 probinsya sa 17 rehiyon ng Pilipinas. Kung mapaninindigan ng ating pamahalaan ang magandang pagpapatakbo sa mga programang ito hindi lalayo ang agwat ng mga mayayaman at ng mga mahihirap. Kahit pa sa kabila ng pagkilala sa Pilipinas bilang ika-12 na may pinakamalaking populasyon sa buong mundo na tinatayang may humigit 99 milyon, hindi ito magiging kapintasan kung ang mga mamamayan nito ay namumuhay ng may dignidad at produktibo dahil naibibigay sa kanila ang nararapat. Kaya naman, sa mapanagutang pagpapatupad sa mga programang ito, unti-unting lumiliit ang bilang ng mga Pilipinong masasabing dumaranas ng kahirapan. Katulad na lamang halimbawa ayon sa opisyal na Poverty Statistics noong 2009 na ipinalabas ng National Statisctics Coordination Board, ang isang Pilipino ay nangangailangan ng 974 piso upang masustentuhan ang buwanang pagkain at 1,403 piso upang makaahon sa kahirapan. Ang mga naiuulat sa media: pahayagan, radyo at telebisyon, kaakibat ng mga datos mula sa pananaliksik at pag-aaral, kasama ng may kalidad na estadistika ay lubusang nakatutulong upang mabigyan ng larawan ang mga mamamayan ng kasalukuyang kalagayan ng bansa sa lahat ng aspeto ng buhay. Ito’y nagisislbing paalaala upang gumawa ng mga bagong kaparaanan bilang kasagutan sa mga umiiral na pambansang suliranin. Dahil sa mga estadistikang lumalabas naging mas maagap ang mga kinauukulan upang gumawa ng mga pagkilos. Isang patunay ay ang pagpapahayag ng ating Pangulo sa kanyang pagdalaw sa Estados Unidos na ang ating bansa ay nakaipon ng 900 bilyon sa loob ng isang taong pamumuno. Bilang kabataan na nasa kasibulan ng panahon, nasisiyahan akong marinig na nagbabago na ang paningin ng mundo sa Pilipinas, hindi na Bansa ng Magnanakaw, hindi na Bansa ng Domestic Helper, hindi na bansang corrupt ang Pangulo. Ito’y isang napakalaking hamon sa lahat ng ahensya ng pamahalaan upang pag-ibayuhin ang kanilang napakadakilang pagsisimula ng pagbabago. Gaano man kaliit o kapayak ang mga hakbang na ito, pakaisipin natin na sa maliit nagsisimula ang mga malalaking bagay. Hindi maiiwasan na kung minsan hindi natin matanggap ang mga lumalabas na estadistika sa lalo na’t ito’y kaugnay ng pangangalagang panlipunan, dahil sa ating sariling kapabayaan at pagsasawalang bahala, ngunit ito ang katotohanan. Sa halip na magsawalang balikat, ito’y ating tanggapin at harapin upang makagawa tayo ng pagbabago sapagkat ang katotohanan ang magpapalaya sa atin sa kahirapan, magpapahusay sa ating gawa at magpapaunlad sa ating buhay. Mga kapwa ko Pilipino, halina! Samahan natin ang ating Pangulo sa kanyang mga adhikain, at maniwala tayo sa katotohanan na laging namumutawi sa kanyang bibig – “kung walang corrupt, walang mahirap”.